Neden Dinin Tek Kaynağı Kur’an’dır?

0
71.000 views

Dini konularda yapılan tartışmaları takip ettiğimizde çoğu zaman dikkate alınmayan önemli bir hususun göz ardı edildiğini görmekteyiz. Bu husus yöntem sorunudur. Neden din adına farklı doğruların iddia edildiği şeklindeki bir soruya verilecek en temel cevap; din adına hüküm çıkartırken farklı yöntem ve yolların izlendiği olacaktır. İşte tam da bu noktada çok önemli bir soru çıkıyor karşımıza: Dinin kaynağı nedir? Bu soruya verilecek cevap, hem yüzlerce temel sorunun cevabı olacak hem de dini anlamadaki yöntemimizi belirleyecektir.

Kur’an ayetleri incelendiğinde dinin tek geçerli kaynağının Kur’an olduğunun her fırsatta vurgulandığını görmekteyiz. Din adına tek hüküm sahibinin yalnız Allah olduğu, Allah’ın dininin Kur’an’ın indirilmesinin tamamlanmasıyla tamamlandığı, Allah’ın sözünden başka söz arayanların kınandığı, Peygamberimizin görevinin Allah’ın ayetlerini tebliğ etmek olduğu, Kur’an’ın detaylandırılmış ve apaçık bir kitap olduğu, hesap günü herkesin kitaptan sorumlu tutulacağı gibi ifadeler birçok ayette yer alır.

Geleneksel anlayış ise Kur’an’ın ortaya koymuş olduğu din anlayışının çok dışında, din adına Kur’an’ı yetersiz kabul eden ve dinin tam anlamıyla anlaşılıp açıklanması için Kur’an’ın yanında Peygamberimiz’e ait olduğu iddia edilen ve sayısı milyonları bulan hadis rivayetlerinden ayıklanarak sahih olarak kabul edilen hadisler, bu hadisleri kendi kabul ve anlayışları ile seçen mezhep imamları ve onların ortaya koymuş oldukları din anlayışı ve yorumlarının Allah’ın vahyinin üzerine çıkarırcasına dinin kendisi haline getirilmesidir. (Bakınız: Hadisler dinin kaynağı olabilir mi?)

Şimdi Kur’an ayetlerinden hareketle neden dinin yegâne kaynağının Kur’an olması gerektiğini görelim.

Din Adına Kur’an’ın Yeterliliği:

Biz bu kitabı sana, her şeyin ayrıntılı açıklayıcısı, bir doğruya iletici, bir rahmet, Müslümanlara bir müjde olarak indirdik. (16-Nahl-89)

Kendilerine okunmakta olan Kitab’ı sana indirmemiz onlara yetmiyor mu? (29-Ankebut-51)

Hüküm Yalnız Allah’ındır:

Hüküm yalnız Allah’ındır. O kendisinden başkasına kulluk etmemenizi emretmiştir. Dosdoğru olan din işte budur. Ama insanların çoğu bilmiyorlar. (12-Yusuf-40)

Kendi hükmünde hiç kimseyi ortak kılmaz. Rabbin’in kitabından sana vahyedileni oku. O’nun kelimelerini değiştirecek hiçbir kudret yoktur. (18-Kehf-26,27)

Kur’an’ın İndirilişinin Tamamlanmasıyla Din de Tamamlanmıştır:

Rabbinin sözü hem doğruluk, hem adalet bakımından tamamlanmıştır. O’nun sözlerini değiştirecek hiçbir kuvvet yoktur. (6-Enam-115)

Kur’an’ın İndiriliş Sebebi:

Bu bir kitaptır ki, Rabbinin izniyle insanları karanlıklardan aydınlığa, O övgüye layık, Aziz Olan’ın yoluna çıkarman için sana indirdik. (14-İbrahim-1)

Kur’an Din Adına Gerekli Olan Her Detayı İçerir:

Allah size kitabı detaylandırılmış bir halde indirmişken Allah’ın dışında bir hakem mi arayayım? (6-Enam-114)

Ey iman sahipleri, size açıklanınca hoşunuza gitmeyecek şeyleri sormayın. Kuran indirilirken onları sorarsanız size açıklanır. Allah onları affetti. Allah Bağışlayandır, Merhametlidir. (5-Maide-101)

Bir Konu Kur’an’da Yer Almıyorsa Bu, Allah Unuttuğu İçin Değildir:

Rabbin asla unutkan değildir. (19-Meryem-64)

Kur’an Dini Konularda Eksiksiz Bir Kitaptır:

Kitap’ta hiçbir şeyi eksik bırakmadık. (6-Enam-38)

O yalnızca bir öğüt ve apaçık bir Kuran’dır. (36-Yasin-69)

Kur’an Din Adına Hüküm Koymaya Kalkanlardan Delil İster:

Size ne oluyor, nasıl hüküm veriyorsunuz? Hiç mi öğüt almıyorsunuz? Yoksa sizin apaçık olan bir deliliniz mi var? Şayet doğru söylüyorsanız kitabınızı getirin. (37-Saffat-154-157)

Neyiniz var? Nasıl hüküm veriyorsunuz? Yoksa okuyup, ders almakta olduğunuz bir kitabınız mı var? İçinde keyfinize uyanın sizin olduğu. 68-Kalem-36,37)

Kur’an Her Peygambere Allah’ın İndirdiği İle Hükmetmelerini Söylemiştir:

Sen de aralarında, Allah’ın indirdiğiyle hükmet. (5-Maide-49)

Din Adına Sadece Kur’an’a Uyan Biri Peygambere’de Uymuş Olur. Peygamberimiz Sadece Kur’an’a Uymuştur:

De ki “Ben sizi ancak vahiy ile uyarıyorum.” (21-Enbiya-45)

Böylece biz seni, kendilerinden önce nice ümmetlerin gelip geçtiği bir ümmete, sana vahyettiklerimizi okuman için gönderdik. (13-Rad-30)

Bu Kuran, bana, sizi ve ulaştığı kimseleri uyarmam için vahyolundu. (6-Enam-19)

Onlara ayetlerimiz apaçık belgeler olarak okunduğunda bizimle karşılaşmayı ummayanlar derler ki: “Bundan başka bir Kuran getir veya bunu değiştir.” De ki: “Benim onu kendiliğimden değiştirmem asla mümkün değildir. Ben sadece bana vahyedilene uyuyorum. Eğer Rabbime isyan edersem büyük günün azabından korkarım.” (10-Yunus-15)

Kur’an Detaylandırılmış ve Ayetleri Allah Tarafından Açıklanmıştır:

Andolsun ki size açıklayıcı ayetler, sizden önce gelip geçenlerden örnekler ve korunup, sakınanlar için de bir öğüt indirdik. (24-Nur-34)

Bunları Kuran’da türlü türlü şekillerde açıkladık ki öğüt alıp hatırlasınlar. Fakat bu sadece kaçışlarını artırıyor. (17-İsra-41)

Andolsun bu Kuran’da her örnekten insanlar için türlü türlü açıklamalarda bulunduk. İnsanların çoğu ise tanımamakta ayak diretmektedirler. (17-İsra Suresi-89)

Bak iyice kavramaları için ayetleri nasıl türlü şekillerde açıklıyoruz. (6-Enam-65)

Bilgiyle uzun uzadıya, etraflıca açıkladığımız, inanan bir toplum için doğruya iletici ve rahmet olan bir Kitab’ı onlara getirdik. (7-Araf-52)

Bu bir kitaptır ki, Hakim ve Her şeyden Haberdar olan, ayetlerini hüküm ifade edici kılmış ve sonra detaylandırıp açıklamıştır. (11-Hud-1)

Peygamberimizin Hesap Günü Ümmetinden Şikâyetçi Olma Sebebi:

Ey Rabbim! Benim toplumum bu Kuran’ı terk ettiler. (25-Furkan-30)

Peygamberlerin Görevleri:

Peygamberimizin ve Hz. Adem’den itibaren gönderilen tüm peygamberlerin din adına görevleri dini tebliğ etmek yani Allah’ın mesajını insanlara ulaştırmaktır; bu mesaja müdahalede bulunmak, ilaveler ya da değişiklikler yapmak vazifeleri olmadığı gibi, Peygamberler’in böyle bir eylemi gerçekleştirdiği de düşünülemez. Peygamberlerin vazifesi sadece dini tebliğ etmektir. Bu ise yeterince şerefli bir görevdir.

Allah’a itaat edin, elçiye itaat edin, sakının. Eğer yüz çevirirseniz şunu bilin: bizim elçimize düşen sadece apaçık bir tebliğdir. (5-Maide-92)

Elçiye düşen, tebliğden başka bir şey değildir. Allah sizin açığa vurduklarınızı da gizlediklerinizi de bilir. (5-Maide-99)

Ya onlara vaat ettiğimiz şeylerin bir kısmını sana gösteririz yahut da seni vefat ettiririz. O halde tebliğ etmek sana, hesap sormak bize düşer. (13-Rad-40)

Elçilere düşen, açık bir tebliğden başkası değildir. (16-Nahl-35)

Yine de yüz çevirirlerse artık sana düşen, açık bir tebliğden başka şey değildir. (16-Nahl-82)

Eğer yalanlarsanız bilin ki, sizden önceki ümmetler de yalanlamıştı. Resule de düşen, açık bir tebliğden başka şey değildir. (29-Ankebut-18)

Yüz çevirirlerse, Biz seni onlar üzerine bekçi göndermedik. Sana düşen, tebliğden başkası değildir. (42-Şura-48)

Kur’an ayetlerini incelediğinizde göreceğiniz gibi pek çok ayette Kuran’ın din adına yeterli olduğu, Kur’an’da geçen konuların ise detaylı ve açık anlaşılır bir biçimde ifade edildiği belirtilmektedir. Peygamberimiz hayattayken de vefatından sonraki ilk yıllarda da din adına sadece Kur’an kaynak olarak kabul edilmiştir.

Peygamberimiz üstün bir insandır ancak insan üstü bir varlık değildir. O da vahiy geldikçe Allah’ın emirlerini ve yasaklarını öğrenmiş ve Cebrail’in vasıtasıyla bu bilgileri özümsemiştir. Peygamberimiz’in ve etrafındaki samimi Müslümanlar’ın din adına anlatıp yaşadıkları Kur’an ayetlerinden başka bir şey değildi. Mevcut hadis kitaplarını inceleyen insaflı her kişi Kur’an’a, mantığa ve birbirine muhalif birçok hadis içeren bu kitapları dinin kaynağı olarak kabul etmenin Kur’an’a ve Peygamberimize iftira olduğunu anlayacaktır. Bunu anlamak için mutlaka şu bölümü okuyunuz: (Bakınız: Hadisler dinin kaynağı olabilir mi?)

Hadislerin dinin kaynağı olamayacağını, sadece içlerinde saçma ya da tutarsız olanlar var oldukları için değil; en temel olarak Kuran’a göre Kuran dinin tek kaynağı olduğu için savunuyoruz. Yukarıda alıntıladığımız ayetlerle bunu göstermeye çalıştık.

Hadislerle sadece Kuran’ın anlattığı dine ilaveler yapılmakla kalınmamış, Kuran’ın kimi hükümleri iptal edilmeye de (nesh edilmeye de) kalkınmıştır. (Bakınız: İslam’da Nasih Mensuh Var Mı?)  Çarpıcı bir örnek vermek gerekirse Kuran’da zinanın cezası 100 celde (cilde vurulan sopa) olarak ifade edilmişken ve bunun uygulanması içinde zina eden kişileri en az dört kişinin görmesi gibi bir şart konulmuşken (yani bu günah ancak alenen işlenirse bu ceza uygulanabilir), uydurma hadislerle, zina eden evlilerin taşlanarak öldürülmesi gerektiği iddia edilmiştir, hatta bu hükmü doğru çıkarmak için kuran2daki bazı ayetleri bir keçi yediği için bu ayetlerin hükmünün ortadan kalktığı (nesh edildiği) ifade edilmiştir. (Bakınız: İslam’da Recm -Taşlayarak Öldürme- Cezası Var Mı?) Sonuçta uydurma hadislerle hem Kuran’la çelişkili, hem Kuran’a hakaret içeren, hem mantıksız, hem de bu sebeplerden dolayı Peygamberimiz’e karşı iftira olan birçok ifade yaygınlaştırılmıştır.

 Ancak Peygamberimiz sosyal yaşam içinde veya devlet başkanlığı kişiliği ile mutlaka dünyevi bir takım kararlar almış ve sözler söylemiştir. Ancak bunlar içinde bulundukları dönem ile sınırlı kararlardır ve dini açıdan bir bağlayıcılığının olması söz konusu değildir.

Dini konularda aynı hatayı Yahudi ve Hıristiyanlar da yapmışlar ve kutsal kitaplarının yanına çeşitli hadis ve ilmihal kitaplarını da ilave etmişlerdir. Bu yolla uydurmacılık yayılarak meşru kılınmıştır. Ancak Allah’ın yardımı sayesinde Kur’an bozulmadan, değiştirilmeden günümüze kadar ulaşmıştır. Bu yüzden Yahudi ve Hıristiyanların düştükleri hatalardan ders almak ve aynı hatalara düşmeden Kuran’ın yanına din adına başka bir kaynak koymamak gerekir. Peygamberimizin gerçek sünneti budur.

Dinin emir ve yasakları sadece Kur’an ayetlerindedir. Peygamberimiz bunları bildirmiş ve bunlara uymuştur. Yazının başında da dikkat çektiğimiz gibi bu konuda pek çok ayet bulunmaktadır.

Din sadece Kuran’dan öğrenilir ve bu yapılırken de daha önce kafalarda oluşmuş bulunan din adına tüm bilgiler bir kenara bırakılarak Kuran’a berrak bir zihin ile yaklaşılmalıdır. Aksi halde pek çok Müslüman kardeşimizin düşmüş olduğu hataya düşmek kaçınılmaz olacak ve kafamızda oluşturduğumuz ve din sandığımız bir takım bilgiler Kur’an’da geçmediği için bazıları Kuran’ı yetersiz sanacaktır.

Bazı ayetlerde “Peygambere (elçiye) uymak” ifade edilmektedir. Bu doğrudur, ancak Peygambere uymak Kuran’a uymak ile mümkündür.  (Bakınız: Allah’a Ve Elçisine İtaat etmek Ne demektir?) Bazılarının göstermeye çalıştığı gibi dini güvenilir tek kaynak olarak Kuran’ı benimsemek Peygamber’e uymamak anlamını taşımaz. Aksine Peygamberimiz’e iftirilarla dolu bu sözlerin dinin kaynağı olamayacağını söylemek Peygamberimiz’i iftiralardan korumak demektir.

 Din, Allah Peygamber ortak yapımı değildir. Din adına hükmü Allah gönderir peygamberleri de bu hükümlere uyar ve insanlara aktarırlar. Bu yeterince yüce bir vazifedir. Bunun dışında peygamberlik konumunu aşan yetkilerin Peygamberimiz’e iftira yolu ile isnat edilmesi büyük bir suçtur. Şayet çoğunluğu temsil eden geleneksel anlayış doğru olsaydı Peygamberimiz’in ahiretteki şikâyeti “Ümmetim bu Kuran’ı terkettiler” (25 Furkan Suresi 30) şeklinde olmaz; “Ümmetim sözlerimi (hadislerimi) terk etti” şeklinde olurdu.

Bizim ya da din adına sadece Kuran’ı kaynak kabul eden kişilerin Peygamberimizi önemsiz görme gibi bir düşünceleri olması mümkün değildir. Bu mümine yakışmaz. Ancak bizim tüm derdimiz Peygamberimiz üzerinden ortaya atılmış olan uydurmalardan dinimizi kurtarmak ve din adına sadece Kuran’a uymaktır. Peygamber’e gösterilecek en büyük saygı ve sevgi, ondan bize miras kalan Allah’ın kelamı Kuran’ı takip etmektir. İşte o zaman gerçek anlamda dini yalnız Allah’a özgü kılar ve Peygamberimiz’in gerçek yolunu takip etmiş oluruz.

 

WordPress › Hata